Το makedonikos.gr επικοινώνησε με τους γονείς αθλητών της Ακαδημίας Ποδοσφαίρου του Μακεδονικού, για να διαπιστώσει τις συνέπεις της καραντίνας στα παιδιά μας, κατά πόσο έχει αλλάξει η καθημερινότητα τους και ποιες είναι οι νέες τους συνήθειες.
Στο πρώτο από τα δύο μέρη των συνεντεύξεων, μία μητέρα από τη Νικόπολη και ένας πατέρας από τον Εύοσμο, περιγράφουν στο makedonikos.gr τη νέα κατάσταση που βιώνουν τα παιδιά τους μακριά από το σπίτι μας, το γήπεδο μας.
Μητέρα Αλέξη Μ.: «Εμείς ως οικογένεια δεν βιώσαμε σε μεγάλο βαθμό την καραντίνα, όσον αφορά τουλάχιστον στην ψυχαγωγία, γιατί φυσικά οι δουλειές είναι κλειστές. Δεν το λέω καθόλου εγωιστικά, φυσικά, απλώς υπήρξαμε τυχεροί γιατί στην περιοχή μας υπάρχει άπλετος εξωτερικός χώρος, πολύ πάρκο, παίζει καθημερινά ποδόσφαιρο και ο Αλέξης. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν συμμετέχει και στις δράσεις που έχει κάνει ο σύλλογος διαδικτυακά, οι οποίες είναι αξιοσημείωτες, πρέπει να το τονίσω αυτό. Ενημερωνόμαστε από τους προπονητές για όλες και ενημερώνω πάντα τον Αλέξη, αλλά επειδή είναι καθημερινά έξω και ασχολείται με το άθλημα του, γι’ αυτό και δεν συμμετείχε. Στη γειτονιά μας λοιπόν δε βιώσαμε καραντίνα, ούτε ως γονείς ούτε τα παιδιά μας».
Πατέρας Θωμά Τ.: «Από τον Μάρτιο του 2020 που έκλεισαν τα σχολεία και ξεκινήσαμε τηλεδιασκέψεις, το πήραν καλά και τα δύο μας παιδιά. Μετά, όσο περνούσε ο καιρός και δεν είχαμε τη μπάλα, ο Θωμάς βαριόταν περισσότερο, το έβλεπα. Εντάξει, όσο να ναι με την τεχνολογία τα πάνε καλά και ο ίδιος και η αδερφή του, “χαζεύουν” με τα tablets για παράδειγμα, γιατί κάνουμε τηλεδιασκέψεις από εκεί, είναι εξοικειωμένα. Στην πρώτη καραντίνα αξιοποιήσαμε και κάποια όργανα γυμναστικής στο σπίτι, το πάλεψαν τα παιδιά. Αλλά πλέον, που καταλαβαίνουν πια και λίγο καλύτερα τι είναι όλο αυτό… Και μόνο να ακους από μωρά παιδιά “άντε να τελειώσει ο covid”, καταλαβαίνετε….
Μετά από κάποιο καιρό στο σπίτι, ήταν πολύ βαρύ γι’ αυτά. Άνοιξαν τα σχολεία και έκαναν σαν τρελά. Το καλοκαίρι που άνοιξαν σχεδόν όλα για ένα-ενάμιση μήνα, ήταν καλύτερα, αλλά δεν προλαβαίνεις να κάνεις πολλά, έπαιξαν, προλάβαμε πήγαμε και διακοπές και τώρα ξαναέκλεισαν ταπάντα. Τα σχολεία άνοιξε-κλείσε και τώρα η περιοχή μας, ο Εύοσμος, έχει ολικό lockdown. Σκεφτείτε ότι πλέον φοράνε τη μάσκα μέσα από το σπίτι, πριν βγουν ακόμη. Έχουν καταλάβει απόλυτα τη χρήση της αλλά αντιλαμβάνομαι και τον φόβο τους ότι πρέπει να τη βάλουν και να βγουν έξω φορώντας τη».
Όσον αφορά στις δράσεις του Μακεδονικού, τις εκπαιδευτικές ημερίδες, τα παιχνίδια, τα κουίζ, και αν πιστεύει ότι βοήθησαν ώστε να βρει το παιδί μερικές ώρες χαράς και ενδιαφέροντος κατά την καραντίνα, ο πατέρας του Θωμά Τ., ανέφερε:
«Ναι σίγουρα βοηθούν. Λίγο ξεχνιέται ο μικρός, ξαναέρχεται το μυαλό του στη μπάλα και σε όλα αυτά. Αλλά είναι μόνο για αυτήν τη μία-μιάμιση ώρα που κρατάει. Γίνεται μια φορά την εβδομάδα, αυτό είναι το κακό. Βέβαια κατανοώ ότι τις καθημερινές τα παιδιά έχουν και σχολείο. Όσο συμμετέχει λοιπόν στις δράσεις, του αρέσει, βλέπει τους φίλους του, περνάει καλά.
Ίσως θα ήταν καλύτερο να διαρκεί μια επιπλέον ώρα, για παράδειγμα δύο ώρες αντί για μία. Μπορεί στο Μακεδονικό οι υπεύθυνοι να σκέφτονται ότι δε θέλουν να “φάνε” από τα παιδιά την ώρα τους το Σαββατοκύριακο και είναι μια εύλογη σκέψη αυτή. Προσωπικά, όμως, θεωρώ πως όλα τα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό έχουν πιο πολύ ανάγκη να δουν τους φίλους τους, να πάνε στο γήπεδο τους, σε κάθε άθλημα, για να ξεχαστούν και περισσότερο. Γιατί τώρα, κακά τα ψέματα, είμαι σίγουρος ότι πολλά παιδάκια θα έχουν πρόβλημα από την κλεισούρα, τη στεναχώρια τους, πόσω μάλλω αν έχουν χάσει κάποιον δικό τους. Σκεφτείτε πώς θα σκέφτονται αυτά τα παιδιά. Οπότε, πιστεύω, εφόσον είναι εφικτό, οι δράσεις θα έπρεπε να διαρκούν ίσως δύο ώρες, παραπάνω δηλαδή. Τα παιδιά θέλουν να έρθουν σε επαφή με τους φίλους τους.
Η κίνηση του Μακεδονικού είναι εξαιρετική φυσικά. Και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ότι η κ. Μαρία Εξαδακτύλου (σ.σ. Υπεύθυνη Ακαδημίας Ποδοσφαίρου) έχει τις γνωριμίες και τις αξιοποιεί φέρνοντας τες μαζί γι’ αυτόν το σκοπό. Αλλά δυστυχώς, όσο δεν βλέπονται τα παιδιά, ίσως χάσουν και την όρεξη τους όταν θα ανοίξουμε τα γήπεδα, πολλά παιδιά μπορεί να μη θέλουν να γυρίσουν στο άθλημα τους. Αυτό με ανησυχεί γενικότερα με την πανδημία».
